Freyr Fearghas/Melanthios/Carey Fearghas

Freyr Fearghas

"Freyr Fearghas; szósty dyrektor Trzech Szkół, który objął swą funkcję i przetrwał w niej najtrudniejsze próby w historii Theyatiah. Na jego barkach spoczywa ciężar władania nad tą fortecą magii, talentów i czasu. W samotności dzierży to co pozostało po wielkiej chwale, uginając się pod nim i wielokrotnie upadając zagarnia rękoma popioły, i próbuje wskrzeszać dawną świetność, rozpaczliwie, zachłannie. Jego sława wraz z Trzema Szkołami wzleciała na firmament gwieździstego nieboskłonu i także z nim upadła w mroki nocy. Od bitwy z Cieniem krążą plotki,że został on przezeń opętany a mrok powoli ogarnia jego umysł, pożera go niczym pasożyt. Ciężko mi to stwierdzić albowiem od owego incydentu szczęściem jest spotkać go poza murami szkoły czy też gabinetu. Jako że zadarł z dowódcą Straży Miejskiej jest on niemile widziany na ulicach, w sklepach czy na straganach. Także jego prawdziwe oblicze wznieciło nienawiść wielu istot człowieczych pozostałych w mieście albowiem jest on pierwszą Bestią, która objęła tak wysokie stanowisko w Trzech Szkołach; smokiem."~Z Kroniki Theyatiah

Zmienił się wręcz nie do poznania. Jął się izolować od wszelakich istot, nabrał większego dystansu i oschłości. Jest często niedostępny myślami szybując wśród wspomnień stara się nie popaść w obłęd. Ma momenty gdy wybuchnie niekontrolowaną złością, wzniecając w okół dziwaczne zjawiska i zajścia. Ciężko jest go spotkać na korytarzu, wśród ludzi a jeszcze ciężej na mieście i ogólnie poza zamkiem. Większość czasu spędza w czterech ścianach swego obszernego gabinetu, czasem wychodząc na samotne schadzki do lasu. Nigdy nikomu nie mówi gdzie zmierza, na ile i po co. Jeśli dosłyszysz melodyjny, czysty dźwięk skrzypiec czy też harfy wiedz, że pochodzi on z jego gabinetu i lepiej mu wtedy nie przeszkadzać. Nigdy też nie rozstaje się z swoją drewnianą, magiczną laską, na której to wyryte są runy oraz płaskorzeźby zwierząt, fajką, której kolor dymu informuje o jego nastroju oraz białym krukiem. Jest on jego jedynym stałym towarzyszem, często także zapowiadającym jego nadejście, będącym jego "oczami".

Ogólnie: -Ma 98 lat, lecz wygląda na 28 -Wyszkolił się w zawodzie Zaklinacza i tego także naucza -Podczas bitwy o Theyatiah okoliczności zmusiły go do ujawnienia swej prawdziwej, smoczej tożsamości (Patrz->Melanthios)

Melanthios

Cahatial, Cień Nocy, Melanthios, którego imię znaczy tyle co Czarny Kwiat wnet wydarł się z mizernego, ludzkiego ciała, rozerwał ubrania, z głośnym trzaskiem kości przeobraził się w dostojnego, lotnego gada. Rozpiął szerokie skrzydła jakby zechciał objąć w dole walczących ludzi, uniósł się nad dymem śmierci ażeby zniknąć wśród chmur. Przez chwilę naszła mię myśl, że przeobraził się tylko po to ażeby uciec, lecz ten wrócił. Zaprawdę powiadam Wam, widok pikującego, lecącego z taką prędkością smoka robi wrażenie na człowieku nawet gdy ląduje on na ziemi obalając trzykrotnie większego od siebie przeciwnika. Gryzł, palił, drapał i porywał w górę ażeby rzucić z wysokości nieprzyjaciela na pastwę grawitacji; Freyr Fearghas, szósty dyrektor Trzech Szkół."~Z Kroniki Theyatiah

Podobizna zastępująca oryginał, dopóki ten się nie pojawi

Melanthios to dosyć mały jak na starożytnego smoka. Dlatego też ludzie często mylą go z Starszym lub nawet Dorosłym lecz szybko przekonują, się że są w błędzie. Melanthios to mistrz szybkiego lotu i akrobacji powietrznych. Ma długie skrzydła, opływowe i wyraźnie wysunięte do przodu ciało oraz silny ogon o wielu błonach, nadających mu perfekcyjną sterowność. Spokojnie potrafi rozwinąć 320km/h. Jest mu to niezbędnie potrzebne podczas polowań, gdyż często jego ofiarą padają szybkie i zwinne istoty (takie jak np. sarny lub nawet orły). Jak sokół wędrowny podczas polowania. Melanthios swoją szybkość zawdzięcza nie tylko dzięki długim skrzydłom i opływowemu ciału. Jego pancerz jak i kości są lekkie a masa mięśniowa nie przekracza wyznaczonej wagi. Z tego powodu jest on mniej silny jednak nadrabia to zmysłami. Jest spostrzegawczy i precyzyjny podczas lotu dlatego też bardzo ciężko jest go złapać. Prócz tego jak każdy smok posiada umiejętności magiczne, których używa bardzo rzadko. Jego pancerz ma chrapowatą strukturę przez co smok gdy zwinie się w kłębek przypomina głaz. W ten sposób często kamufluje się na urwiskach lub pionowych ścianach skalnych przyczepiając się do nich szponami. Z powodu nieproporcjonalnie dużej głowy nacisk jego szczęk wynosi paręnaście ton (zawdzięcza to dobrze rozwiniętym mięśniom na łbie).

Ogólnie: -Zalicza się do istot Starożytnych -Z powodu problemów z Cieniem jego wygląd ulega zmianie, zwłaszcza gdy wpada w furię

Carey Fearghas

"Wir walki porwał także Freyr'owskiego syna; Carey'a Fearghasa. Owy cichy, nie rzucający się w oczy chłopak w tamtej chwili na mych oczach stał się mężczyzną. Nigdy nie widziałem podobnych zdolności jakimi operował w trakcie walki, albowiem żywioł jego jest jednym z rzadko spotykanych. Kto by pomyślał, że eter może stwarzać tak potężną broń?

Carey zawsze był uczynny i dobry. Rozsądek trzymał się go, lecz to nie znaczyło, że humor się go nie ima. Od małego jego wyobraźnia pracowała na wyższych obrotach i swego czasu miał z nią problemy albowiem wzniecała u niego infantylny strach, lecz oczywiście z czasem opanował go. Nadal jednak pozostał cichym osobnikiem, który wpierw woli obserwować a później się udzielać. Często przybiera nieobecny wyraz twarzy kiedy to błądzi wśród marzeń i planów na przyszłość bądź "rozmawia" z Eterem.

Ogólnie -Jego żywiołem jest Eter. Jest to ogromny przepływ informacji obejmujący przeszłość teraźniejszość i przyszłość oraz wszelaką materię, z której zbudowany jest świat, i organizmy. Lecz jest on niebezpieczny dla Carey'a albowiem może przyczynić się do jego szaleństwa. -Owa moc przejawia się u niego rozbłyskiem znaków oraz tęczówek o błękitnym kolorze. Znaki widnieją pod jego oczyma, na czole, wzdłuż szyi, pleców, nóg, brzucha, ramion, rąk i dłoni w postaci starożytnych runów. -Ma on 25 wiosen, lecz nadal zachował młodszy wygląd. - Tak jak ojciec jest smokiem z rodziny Orlich Szybkolotów. - Uwielbia przesiadywać wśród ksiąg oraz przeżywać przygody przyprawione niebezpieczeństwem i adrenaliną.