Filozofia noża - odrąbujemy to, co niekompletne, i mówimy "Teraz jest kompletne, ponieważ tutaj się kończy."
Żyję więc jestem. Corn, wróciła do odmienionych lasów Theyatiah. Szerzący się z jednej story strach, a z drugiej chęć walki pozostawiła ją rozdartą na dwie części. Tak jak i las się zmienił tak i jego mieszkańcy. Cornoctis też się zmieniła. Nie jest już tą samą osobą co wcześniej i mimo iż chciałaby wrócić do poprzedniego stanu nie jest to możliwe. Dlaczego ? Na to pytanie nie ma odpowiedzi. Albo i jest tylko ona sama nie chce jej znać.
Jak już wspomniałam wiele w jej życiu się znieniło i pozostawiło to coś więcej niż kilka, szpecących blizn na ciele centaurki.
"Nie ma ucieczki - płacimy za gwałty naszych przodków."
O tym co robiła, gdzie i dlaczego zniknęła na tak długi czas również pozostaje zagadką. Więc skoro wszystko jest tajemnicą to co można stwierdzić ? Tylko tyle, że nie jest już tą samą osobą co wcześniej. Stała się niedostępna dla wszystkich istot i ma ku temu swe prywatne powody, które z wielkim zawzięciem ukrywa.
Coś nie może wyłonić się z niczego." - Jest to głęboka myśl jeżeli zrozumiemy,
jak niestała może być prawda.
Słyszysz to. Cichy szum starych gałęzi wielkich drzew. Chłodny wiatr tańczy na poszarpanych liściach. Dzień ustąpił wiecznej nocy, a światłość ciemności. Jakby całe życie zostało wciągnięte przez słomkę do innego pojemnika. Cisza. Słyszysz to szum nadchodzących wielkich dni. Tak to cisza zwiastująca wielką burzę.
"Bliskość pożądanej rzeczy kusi człowieka, by uległ słabościom. Na drodze tej czyha zguba."
___________________________________________________________________
Przepraszam za powalającą na kolana długośc notki i jej jakość ale nie jestem w stanie napisać nic więcej. Większość mnie tutaj zna więc jak przyjdzie mi wena to najwyżej coś tam dopiszę.
Cytaty: Frank Herbert "Diuna"
